Lake Tonie Sap en terug naar Koh Chang.

Zondag 19 december.
Koh Chang


Na weer een lekkere nachtrust en verse broodjes werden we om 08.30 uur opgehaald voor een “cruise”op het meer Tonie Sap. Cambodja’s grootste natuurlijke zoetwater meer van 150 km lang, heel belangrijk voor de visserij van de lokale bevolking 20% voor de export en 80% voor eigen gebruik. Op een kleine pier zijn we op een houten bootje geklauterd en via een monding naar een drijvend vissersdorp gevaren. Het was hier een drukte van jewelste. De vissers waren bezig om de netten met kleine visjes leeg te slaan in hun opvangbakken, spelende kinderen en vrouwen die de was deden.

Ina klautert aan boord.

Cruise op het meer.

Net vol vis.

De was wordt gedaan.

De vissen worden uit het net geklopt.

Na ongeveer een half uurtje varen, zijn we gestopt bij een soort winkel waar we ook uitleg kregen over de rieten voorwerpen die er gemaakt werden en de gids vertelde ook over de vogels en de vissen van het meer. Op een gegeven moment ontdekte we onder de steiger van de winkel twee kooien vol met krokodillen. Deze werden gevangen om de kinderen te beschermen tegen aanvallen. Buiten het dorp werden we constant lastig gevallen door kleine bootjes met Vietnamese vrouwtjes en kleine kinderen met een grote slang om hun nek die om een dollar bedelden. We waren het gebedel zat en zijn maar terug gevaren.

Kooi met krokodillen.

Aangekomen bij de pier zijn we terug gereden naar Siem Reap om de gids af te zetten die daar bleef.

Dit zijn de boten op het meer.

De chauffeur bracht ons naar de grens van Cambodja. Daar hebben we ons uit laten stempelen uit Cambodja en werden naar het Casino gebracht waar we de lunch gebruikten. Daar verscheen ook de contactvrouw van de touroperator die ons de grens over zou zetten. We kwamen in een lange rij terecht voor de Thaise grens en daar er aan de andere kant een bus met 8 man stond te wachten wat wij niet wisten, probeerde ze ons weer 200 Bath te ontfutselen om sneller de grens te passeren. Wij vonden dat we al genoeg hadden betaald aan deze all-in trip en zeiden dat we wel wilden wachten. Vanwege de druk die op haar schouders rustte, besloot ze maar om de extra kosten zelf te betalen omdat die 8 man aan de andere kant van de grens al 2.5 uur op ons zaten te wachten. Nadat zij de 200 Bath had betaald, waren we binnen 10 minuten de grens over. De 8 man in de bus hadden uiteindelijk nog geluk omdat wij een attractie hadden overgeslagen. Wij werden in de bus gepropt en de chauffeur ging met een snelheid van 100/120 km en gevaarlijke inhaal manoeuvres, richting de ferry voor Koh Chang. Wij wisten niet dat dit nog zo’n lange rit zou zijn. Uiteindelijk waren we om half zeven bij de ferry die om 19.15 vertrok naar Koh Chang. Rond kwart over acht werden we hartelijk welkom thuis geheten door het personeel. Als we ons snel zouden verkleden, konden we nog eten in het restaurant bestellen. Zo de reis zit er op en ondanks wat haken en ogen hebben we volop genoten.

Lunch in casino.

De minivan naar Koh Chang.