We blijven in Manthana hotel.

Dinsdag 16 december
Hua Hin

Na een korte nachtrust (we waren al om 4.15 wakker) zijn we maar uit bed gegaan met de vraag, zou onze tussenpersoon vandaag wel komen en wat gaan we doen: blijven we in Baan Manthana of gaan we naar dat andere appartement. We besloten eerst maar te gaan ontbijten op het terrasje bij de Duitse bakker. Tenslotte ziet alles er beter uit met een volle maag! Om 9.50 zaten we gewassen en gestreken in de hal van ons hotel in afwachting van Michel de compagnon van onze tussenpersoon. Na 25 minuten wachten, besloten we om maar eens te bellen waar bij bleef. We hadden tenslotte om 10.00 uur afgesproken. Toen bleek de compagnon weer onvindbaar en besloten we bij het tweede telefoontje om de knoop door te hakken en ons geld terug te eisen om 13.00 uur in het hotel. We gaan niet bij de pakken neer zitten en blijven gewoon in Manthana wat een goed hotel is. We hebben de songthaew (een open pick-up met 2 bankjes) genomen naar het winkelcentrum om een Thaise telefoonkaart te regelen zodat we weer goedkoop kunnen bellen.

Ons vervoer voor 10 Bath (€ 0,25)

Inmiddels de koffers uitgepakt en weer om 12.55 naar beneden en ja hoor, onze tussenpersoon stond keurig te wachten met de door ons betaalde borgsom. Zo, ons geld hebben we weer terug en volgend jaar proberen we het weer opnieuw. Tenslotte lag het niet aan de tussenpersoon maar aan de eigenaar die liever een ander had die zes maanden huurt.Inmiddels was het tijd voor de lunch, een heerlijke groentesalade met bacon en knoflook brood. Na een voetmassage besloten we om een middagdutje te gaan doen, tenslotte moeten we nog even acclimatiseren en hadden de afgelopen nacht maar kort geslapen.  's Avonds opgetut en wel hebben we heerlijk gegeten aan de haven bij de Ketsarin waar we hartelijk werden ontvangen door de eigenaresse die meteen vroeg hoelang we deze keer bleven.



Ina had Mixed seafood in hotpan en ik Sweet and sour skrimp met gebakken rijst

Met een volle buik zijn we naar het pleintje met de levende muziek gegaan en hebben daar heerlijk genoten van muziek uit de jaren 70. Voor de noodzakelijke beweging besloten we om naar huis te gaan lopen en deze keer geen tuk-tuk te nemen. Welterusten.