Op naar het vieuwpoint.

Vrijdag 14 december
Hua Hin

Na het ontbijt zijn we op pad gegaan om het vieuw-point te vinden waarbij de dagelijke strandloop komt te vervallen. Het uitzichtpunt ligt ca. 2 kilometer aan de overkant van de spoorbaan en moet een mooi uitzicht geven over de stad. Na de eerste paar honderd meter in de hitte en op een hellende weg, vroegen we aan een wat oudere man of we goed liepen. Deze man antwoordde in het Thais wat dus een probleem was! Afijn wij bedankten hem en tot onze grote verbazing bleef hij achter ons aan slenteren met zijn duidelijk hoorbare slippers. Na echt een hele lange tijd dachten we hem kwijt te zijn maar nee hoor hij bleef volgen. We hebben toen maar aan iemand anders, een wat jongere man, de weg gevraagd in de hoop op een Engels antwoord. En ja hij vertelde dat we goed gingen. We keken om en de "slipper" was verdwenen. Het was misschien goed bedoeld van de man maar het ging ons iets te ver, zo'n end achter iemand aan te lopen! Om even bij te komen van onze achtervolger hebben we een bakje Thaise koffie langs de weg gedronken, waar we later spijt van kregen vanwege de smaak. 
De weg werd steeds steiler en we kwamen een bord tegen zonder duidelijke richting aanwijzing. We zijn dus maar rechhtdoor gelopen maar hadden toch het gevoel dat er iets niet goed ging! Toen zagen we 2 beveiligers voor een school en die zeiden dat we te ver waren gelopen en eerder rechts af hadden moeten slaan. Inmiddels waren we goed moe en op dat moment kwam er uit een beveiligd villapark (condo) een tuk tuk aangereden met een Fins echtpaar van onze leeftijd.

Aardige Finnen.

We vroegen of mee mochten rijden wat geen enkel probleem was. Zo raakten we aan de praat en ze vertelden ons dat ze hier een eigen huis hadden en dat de man er 2 maanden per jaar was en zijn vrouw 1 maand omdat zij nog werkte en hij inmiddels uitgewerkt was. De man nam ook de anzichtkaart voor mijn moeder mee die we nog op de bus moesten doen want hij ging naar het postkantoor. We stapten uit in de buurt van ons hotel nadat we hartelijk afscheid hadden genomen en de helft van de tuk tuk prijs hadden betaald. Op naar de haven voor een lekker middagmaaltje bij de Ketsarin.

Lunch  bij Ketsarin.

We waren inmiddels zo moe dat we toegaven aan een middagdutje. Na het dutje hebben we ons aangekleed voor het avondeten in het uitgaanscentrum. 

Cees aan het mediteren.

We belanden in een schitterende tuin met levende muziek van 3 muzikanten uit de Philipijnen.

Grote garnalen voor Ina.

Na nog een slaapmutsje in de Heaven hebben we al met al weer een leuke dag gehad met van alles en nog wat te zien onderweg.

Irish Coffee voor Cees.