Een dag op zee.

Zaterdag, 29 december
Hua Hin.

Voor het eerst in de vakantie hebben we ons om half zeven laten wekken want om acht uur zouden we worden opgehaald voor een zeecruise. Gelukkig is de eetzaal ook vroeg open dus konden we nog een ontbijtje meepikken wat heel belangrijk is als je een dag de zee op gaat. Het busje was wat aan de late kant en tijdens het wachten vroeg ik de bewaker/portier om een plaatje van ons te schieten voor de ingang van het hotel. 

Ingang van ons Hotel Citin Loft.

Om vijf voor half negen vertrokken we richting zuiden naar het vissersdorpje Pak Nam Pran waar de boot de Mai Tai II al op ons lag te wachten. 

Inschepen.

Na een hartelijk welkom aan boord van de kapitein die een Deen bleek te zijn, kozen we het ruime sop. Bij het uitvaren van de riviermonding werden we al verblijd met een heerlijke kop koffie. Tijdens de koffie voeren we langs honderden gekleurde vissersbootjes.

Kleuren genoeg.

De reis zou ons brengen via Dolphin Bay naar Monkey Island waar we apen konden voeren. Dolphin Bay staat bekend om zijn zeldzame roze dolfijnen. Dolfijnen hebben we echter niet gezien, apen des te meer. We werden met een sloep naar het eiland gebracht en kregen resten fruit om die aan de apen te voeren. 

De oversteek.

Lekker annanas.

Tot ziens.

Daarna weer met de sloep naar de boot en konden we heerlijk gaan zwemmen. Er waren toch wel veel golven dus zwemmen ging best wel moeilijk. Na het zwemmen een heerlijke Thaise lunch en na de lunch kon je ook vissen vanaf de boot. Er werden verschillende vissen gevangen waarvan sommige ook giftig waren en met een tang van de haak werden gehaald. Na een toch wel teleurstellende vangst begonnen we aan de terugreis naar de haven.

Monkey eiland.

Daar aangekomen stonden de mini-bussen al keurig te wachten om ons weer naar het hotel te brengen. Nadat we nog even de schone was hadden opgehaald zijn we neergestreken bij Joy voor een biertje en een wijntje en daarna even een dutje doen want we waren best moe van zo'n dag op zee. We besloten de wekker te zetten en zijn 's avonds weer bij Hua Hin Seafood op de avondmarkt gaan eten. Het was er erg druk en er was geen tafeltje meer vrij dus vroegen we of we mochten aanschuiven bij een jong stel. Na het gebruikelijke aftasten in het Engels van waar kom je vandaan enz. bleken het Belgen te zijn. 

Robby en Sophie uit Zemst.

Robby en zijn vrouw Sophie uit Zemst bleken op vakantie te zijn bij de ouders van Sophie die voorgoed in Thailand wonen en het er erg naar hun hebben in Hua Hin. Volgens de ouders is Hua Hin de beste plaats in Thailand om te wonen en wij kunnen ons daar wel in vinden tot nu toe. We vroegen aan Sophie om het telefoonnummer van haar vader mochten wij in de toekomst vragen hebben over onze mogelijke vestiging in deze regio. Na een gezelllige babbel stapten ze op omdat opa en oma aan het oppassen waren. Wij gingen verder met ons eten en stapten daarna ook op voor een afzakker bij de Heaven. We waren het eigenlijk gauw zat en gingen richting huis lopen toen de meisjes van de voetmassage ons riepen en zeiden dat ze nog open waren het was inmiddels als twaalf uur. We waren niet echt gekleed hiervoor maar dat vonden ze geen probleem en allebei kregen we een korte broek aan die gebruikt wordt voor een Thaise massage. 

Thaise broek.

Na de voetmassage was het inmiddels half twee geworden en kwam er einde aan een lange vermoeiende dag.

Khao Sam Roi Yot

Donderdag 27 december
Hua Hin.

Na een stevig ontbijt zijn we richting de klok gelopen waar alle mini-vans (kleine autobus) staan opgesteld. 
Na enig rondvragen kwamen we bij het busje terecht die naar Pranburi ging. Het eerste gedeelte van onze reis vandaag. Voor 40 Bath kun je daarheen. 
Bij aankomst vroegen we aan de bijrijder naar een song-taew voor het tweede gedeelte van de reis, waarop de man uitstapte en met ons meeliep naar een drukke zijstraat. Hij bracht ons naar een kennis die ons verder naar het Nationaal park kon brengen.

Onze chauffeur voor deze dag.

We hadden 1 probleem, deze chauffeur sprak geen woord Engels dus toen de bijrijder verdwenen was, waren we aan elkaar overgeleverd. We hadden 200 Bath met hem afgesproken maar begrepen al dat dat niet kon. Daar kwamen we een kwartiertje later achter toen hij stopte bij een resort en een Thaise kennis te hulp riep om als tolk te fungeren. Na opnieuw te onderhandelen kwamen we uit op 800 Bath voor het brengen, het wachten en terug brengen van ons. Het was een zeer gewillige en vriendelijke man die stopte bij mooie plekjes waar we konden filmen.

Vissersdorp.

Na drie kwartier kwamen we bij de ingang van het park waar we gelukkig een kop koffie konden bestellen met een flesje jus de orange voor de dorst en ook 1 voor de chauffeur. Achter de hoofdingang kon je over vlonders door het moeras lopen waar na 10 meter de eerste apen al zaten te wachten.

Wachtende apen.

Ze waren zeer brutaal en werden steeds groter terwijl wij er langs moesten en wij niet wisten of dit wel bij het programma hoorde!

Het park bevat verschillende onderdelen waaronder kliffen, grotten, meren en rivieren voor een boottocht. Dit alles lag verdeeld over een oppervlakte van 98 vierkante kilometer en op flinke afstand van elkaar. Verder staat het park bekend als tussenstop voor miljoenen trekvogels op weg van Siberië naar Sumatra en Australië. Na onze wandeling door het moeras besloten we een boottocht te maken over een rivier langs de bergkliffen die bestaan uit kalksteen en recht omhoog rijzen.

Tikkende chauffeur.

De naam van het park betekent eigenlijk " berg van de 300 toppen". Onze Thaise chauffeur besloot ook mee te varen en nam op het bankje achter ons plaats. Hij voelde zich geroepen om bij elke bezienswaardigheid mij op mijn schouder te tikken en in het Thais te vertellen wat we moesten zien en filmen.

Op naar de bergen.

Even dacht ik dat het de broer van " slipper" was! We knikten braaf overal ja op en gingen ervan uit dat dat wel goed zou zijn! 

Zo mooi van dichtbij.

Na een prachtige boottocht van ongeveer een uur lieten we ons door de chauffeur naar een restaurant van het park brengen waar we hebben gegeten.

Hij wilde ook mee!

Een biertje kon ik er niet krijgen maar wel heerlijke gebakken rijst met garnalen. Hierna besloten we terug te keren naar Pranburi omdat we zeker wilden zijn dat we een mini-van konden krijgen naar Hua-Hin en niet weer zouden stranden in het donker. We kwamen aan in Pranburi en hij zette ons keurig bij de busjes af. De chauffeur van de mini-van kwam al vragen of we mee moesten naar Hua-Hin omdat hij nog 2 plekken vrij had. Na eerst de oude baas betaald te hebben en hem beloond te hebben voor zijn "Thaise" rondleiding, stapten we over in de mini-van die ons weer pal voor de deur afzette. Mooier kon het allemaal niet. Na wat boodschappen doen, een uurtje rusten en een opfrisbeurt zijn we naar de Ketsarin gelopen om daar te gaan eten maar het was overal zo druk dat daar geen tafel vrij was. We besloten niet te wachten en ons geluk te beproeven bij restaurant Heidi waar gelukkig wel een tafel vrij was.

Dineetje bij Heidi op ons 22 jarig samenzijn.

Na afloop nog een afzakkertje bij Joy om de hoek van het hotel en dan weer de bedstee in.
Hieronder een link voor een videofilm van het park.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=nSfTSFjwcN4

Tweede kerstdag.

Woensdag 26 december
Hua Hin.

Vandaag is het tweede kerstdag en we beginnen na de maaltijd toch met een strandwandeling. De wind is in grote lijnen gaan liggen en de rust is weer gekeerd. Door de afkaveling is het strand wel veranderd, iedereen heeft z'n plek smaller moeten maken, waardoor we langer door de rijen ligstoelen moeten klauteren om op open strand te komen. Maar dat mag de pret niet drukken.Ons dagelijks bakkie Nescafé bij de beo blijft gezellig, al praat hij weinig.

Chan Sawang.

Na onze voeten te hebben afgespoeld aan het begin van het strand besloten we om de meisjes van de voetmassage een bezoek te brengen vanwege de kerst en liet Ina al het eelt van haar voeten en ziel afhalen. Ik was eerder klaar dan Ina en ben alvast een biertje gaan drinken in het muziekcafé met de naam Joy waar Ina later ook heen kwam. 's Avonds hebben we gegeten bij Hua Hin Seafood op de nachtmarkt.

Bij Hua Hin Seafood.

Rond 10 uur zijn we richting bed gegaan want de volgende dag staat Pranburi op het programma en gaan we proberen om het Nationale park Khao Sam Roi Yot te bereiken.

Eerste kerstdag met een kapotte fiets.

Dinsdag 25 december.
Hua-Hin.

Na ons kerstontbijt hebben we de bus gepakt naar Cha-Am om de rechterkant van de boulevard te verkennen. Nadat we uit de bus stapten hebben we 1 kilometer gelopen, en bereikten we de boulevard waar we bij een aardig vrouwtje ieder een fiets huurden wat maar 20 Bath per uur kostte.

Hotel op de boulevard.

We huurden ze voor 2 uur dat leek ons lang genoeg en zijn naar het eind van de rechter boulevard gefietst. Halverwege zijn we neer gevallen bij een Europees uitziende koffieshop voor koffie. In zijn vitrine lagen allerlei soorten heerlijk gebak.

Koffie met gebak.

Wij besloten maar een gebakje bij de koffie te nemen het is tenslotte Kerstmis. De gebruikelijke bananen- of mangoshake werd dit keer vervangen door een overheerlijke aarbeienshake met verse aarbeien erin. Ook erg lekker. Na 20 minuten zijn we weer opgestapt en vervolgden onze route. Omdat we nog wat tijd over hadden, zijn we ook nog de linkerkant van de boulevard op gefietst maar na 200 meter vloog mijn ketting eraf en zat muurvast. Gelukkig gebeurde dit pal voor een restaurantje waar 2 Thaise mannen opstonden en spontaan begonnen met het omleggen van de ketting. De ketting zat echter zo vast dat ze besloten om achter in de zaak een grote schroevedraaier te gaan halen om de ketting los te wrikken. Wat na veel vijven en zessen lukte. Eenmaal vrij lag de ketting er snel weer op. Je wilt niet weten hoe zwart zijn handen waren! Ik wilde de oudste van de twee een fooitje geven maar hier wilde hij niets van weten en liet blijken ; geef het maar aan die jongere man wat dus ook gebeurde. Ik was stikblij dat ze de fiets weer in orde hadden gekregen want anders was het best nog een eind terug lopen. We zijn maar gelijk omgekeerd en hebben de fietsen direct teruggebracht bij het verhuur vrouwtje.

Marianne Vos!

Verder maar geen risico genomen. Na al dat gefiets hadden we best trek in een  stevige lunch. We zijn bij een Italiaan terecht gekomen die net open was en hebben daar heerlijk gegeten. Ik een tonijn salade en Ina tagliatelli. Bij de bushalte aangekomen, stopte net de mini-van zodat we direct in konden stappen. Deze bracht ons naar de klok in Hua-Hin wat het eindpunt bleek te zijn. Na al dat geloop en gefiets waren onze benen toe aan een "opfrisbeurt" zodat we heerlijk een uurtje konden uitrusten in de stoel. We besloten om bij Joy (muziek café) een borreltje te doen en daar te blijven eten. Na het eten zijn we vroeg naar boven gegaan en hebben heerlijk TV gekeken. 

Strand weggespoeld.

Maandag 24 december.
Hua Hin.

Bij aankomst op het strand schrokken we ons een hoedje. Het hele strand was in rep en roer. Het waaide wel hard maar we hadden niet verwacht dat het zo ernstig zou zijn. Alle strandtenthouders waren bezig hun handel te redden omdat de zee een heel stuk strand had weggeslagen.

Storm op het strand.

Weggeslagen strand.

 Door nieuwsgierigheid gedreven, besloten we toch verder het strand op te gaan om te zien hoe het er verderop uit zou zien bij ons koffietentje. En ja hoor daar waren ze ook de boel aan het redden. De enige die deze storm leuk vonden, waren de kitesurfers waarvan er tientallen in de weer waren.

Kitesurfers.

De temperatuur, we praten toch over ca. 30 graden, was voor ons heerlijk omdat deze een paar graden lager was. De lokale bevolking vond het blijkbaar fris want liep met vesten en sjaals. Bij het koffietentje aangekomen hebben we van het ontbijt maar de lunch gemaakt omdat we te laat waren opgestaan en de ontbijtzaal al was gesloten. We besloten er verder een rustige dag van te maken in verband met het Kerstdiner op deze avond. Bij de voetmassage kozen we voor een lekkere stoel en liet ik me over halen mijn nagels te laten manicuren omdat men daar vond dat ze te lang waren (zelf dacht ik eerder bijverdienste!)

Manicure.

Om half zeven zijn we in de richting van de prachtige tuin gelopen die helemaal versierd was voor deze kerstavond maar eerst nog even de tas met 2 paar schoenen afgegeven bij de Heaven voor de schoenpoetser.

Kerstavond.

We werden hartelijk ontvangen door de eigenaresse. Het gereserveerde tafeltje stond inderdaad voor ons klaar. Het eten was heerlijk. Er was o.a. gebraden eendenborst, kalkoen, heerlijke gesneden osse buco, aardappelpuree, appelcompote, brood, een half varken aan het spit en verschillende soorten dessert met koffie toe. Dit alles omlijst met gezellige muziek van de Filipijnse zangeressen. Al met al was het een geslaagde avond. 

Prachtig buffet.

Holle bolle Gijs.

Holle bolle Gijs zijn vrouw.

Daarna zijn we naar de Heaven gegaan om te kijken of de schoenpoetser zijn werk al gedaan had. Hij wilde ook wat extra voor de Kerst. Bij aankomst kwam hij net aanlopen en begon er direct aan. Hij 200 Bath voor de Kerst en ik twee paar schone schoenen. Iedereen blij. Na 1 biertje en 1 likeurtje waren we het zat en zijn naar het hotel gewandeld om het volle eetgevoel wat kwijt te raken.

We hebben de FN outlet bereikt.

Zondag 23 december
Hua Hin.

Na ons loopje hebben we om de hoek gegeten en zijn we op de bus gestapt naar de FN Outlet.

Aan de masaman (een kerrie gerecht met kip).

Dit is een groot winkelcentrum met merkkleding tegen lage prijzen. Het bussen blijft leuk! Bij aankomst zagen we meteen een grote dinosaurus die om een foto vroeg!

Dino.

Binnen zagen we direct een leuke pet voor mij, gemaakt van een soort stro. We schrokken ons echter een ongeluk toen we de prijs zagen; afgeprijsd van 10.000 Bath naar 4.895 Bath zo'n kleine € 125,= en dat voor een pet! Toch maar even vragen of dit wel klopt en ja hoor het winkelmeisje wist heel verbaasd te zeggen maar het is een echte Panache! Waarop ik antwoordde; voor die prijs koop je een nieuwe auto!
Verder stonden er hele forse klassieke meubelen zoals eethoeken, bankstellen en slaapkamers. Over het algemeen was de rest allemaal kleding waarvan Ina  de damesmode vond tegenvallen. Op de mannen afdeling hadden ze leuke dingen voor schappelijke prijzen. Na wat klein spul gekocht te hebben, zijn we de weg overgestoken om te proberen met de bus naar huis te komen. Men had ons verteld dat de laatste bus om 18.30 uur ging, dus hadden we nog tijd genoeg, maar helaas dit is Thailand en er kwam geen bus meer. Tijdens onze wandeling moesten we door een lange tunnel heen waar opeens halverwege het licht uitviel terwijl de auto's met 120 km per uur langs je heen raasden. Gelukkig liepen we wel op een stoep maar het was zo donker dat je niet kon zien of er soms een gat in de stoep zat wat hier best wel vaak voorkomt. We waren dan ook blij dat we licht zagen aan het eind van de tunnel waar een taxi stond te wachten die ons toch had opgemerkt in het donker en ons netjes terugbracht naar het hotel. Na een lekkere douche waren we weer fit genoeg om op de night market te gaan eten. Toen we aankwamen bij ons favoriete restaurantje bleek het zo druk te zijn dat we besloten eerst iets te gaan drinken even verderop in het Railway restaurant. Na een klein uurtje zijn we teruggegaan en was er gelukkig een tafel vrij. Ik ging weer voor de grote garnalen in een jasje en Ina nam weer spareribs. Na afloop zijn we nog even naar de Heaven gegaan waar we gelukkig de schoenpoetser weer tegen kwamen die we 3 dagen gemist hadden. 

Gezellige boel.

Het bleek dat hij naar z'n zieke moeder in Bangkok was geweest die daar in het ziekenhuis ligt. De schoenpoetsbeurt voor 2 paar schoenen hebben we maar doorgeschoven naar morgen, na het Kerstdiner in de grote tuin. Tegen middernacht namen we een tuk-tuk naar huis om lekker "onder de wol" te kruipen.

Bezoek aan Hans en zijn vrouw.

Zaterdag 22 december
Hua Hin.

's Morgens hebben we op het gemak de weblog bijgewerkt en besloten niet te gaan lopen op het strand maar te gaan kijken voor een nieuwe witte broek voor mij. We namen de song-taew naar Market Village en de eerste de beste winkel was raak. Daarna weer gauw richting hotel om in de buurt te lunchen want we wilden op tijd een taxi nemen om een bezoek te brengen aan Hans Visser en zijn Thaise vrouw Panida. 

Zonder woorden.

We hebben aan het hotel gevraagd om een taxi te regelen naar het opgekregen adres, zo'n 4 kilometer van het hotel verwijderd. De chauffeur had toch moeite om het te vinden en we besloten Hans te bellen en zijn vrouw aan de chauffeur uit te laten leggen, hoe hij moest rijden. Dit lukte goed en Hans stond ons al op te wachten. Na een hartelijke ontvangst met Hollandse koffie en speculaas, hebben we gezellig zitten kletsen over Voorhout en hoe het leven in Thailand is.

Lekkere bitterballen van Palida.

De tips en informatie die we van Hans ontvingen, waren van harte welkom. Na een gezellige Hollandse borrel met cola (ik had nog een aangebroken fles uit Holland) en echte bitterballen gemaakt door Panida wat wij wel bijzonder vonden; een Thaise vrouw die Hollandse bitterballen kan maken en lekker ook! Ze hebben een mooi huis van alle gemakken voorzien. Toen het donker begon te worden, besloten we om op te stappen en Hans bood aan om ons met de auto terug te brengen. Na ons te hebben opgefrist, zijn we gaan eten in het restaurant direct naast ons hotel. Voor de eerste keer viel het tegen. De entourage, de muziek en het eten was allemaal onder de maat. De spare ribs die Ina besteld had, leken wel afkomstig van een dinosaurus en waren baggervet! We hebben maar snel iets gegeten, afgerekend en ergens anders naar toe gegaan. Bij Pui in de Heaven heeft Ina een heerlijke kop koffie met Kahlúa genomen.

Vissersdorpje

Donderdag 20 december
Hua Hin.

Na 2 dagen geen zeewater te hebben gevoeld, hebben we de draad weer opgepakt en zijn weer heerlijk een strandwandeling gaan maken naar onze welbekende strandtent Chan Wasang. Het hoge water was wat afgenomen dus het strand was weer breder, scheelt toch zo'n 2 rijen ligbedden! Na een lekker bakkie zijn we terug gelopen en kwamen een leuk uithangbord tegen bij een barretje waar dames die wilden winkelen hun man konden onderbrengen, een soort creche dus voor echtgenoten!

Opvanghuis voor gevallen mannen.

Voor de lunch zijn we in de buurt van het hotel gebleven en voor de middag hadden we gepland om het vissersdorpje Pak Nam Pran te gaan bezoeken.
Dit dorpje staat bekend om zijn kleurrijke vissersbootjes en heerlijke inktvis. We hebben de song-taew genomen naar Kao Takiap in de veronderstelling om daar een tuk-tuk te nemen naar het dorp. Aangezien we hier geen gedetaileerde kaart kunnen vinden van de omgeving, zit je er al gauw een paar kilometer naast! We staken een spoorweg-overgang over die niet te vergelijken is met de Herenstraat in Voorhout!

Spoorovergang!

Na vele kilometers lopen kwamen eindelijk een tuk-tuk tegen. Het bleek dat het dorpje nog zo'n 25 kilometer verder lag wat de tuk-tuk niet wilde rijden. Hij wilde wel zijn grote auto gaan halen voor 1000 Bath maar dat zagen wij niet zo zitten. We kwamen overeen dat hij ons voor 150 Bath terrug bracht en ons afzette voor de deur van Jan en Oy voor een overheerlijke voetmassage. Hierna zijn we wat gaan drinken in het "muzikanten cafe" met daarna een middagdutje. 

Zonsondergang vanaf balkon.

Door al het geloop zijn we diep in slaap gevallen en schrokken om 21.55 uur wakker. Dit was eigenlijk te laat om nog te gaan eten in een restaurant. Ook hadden we geen zin meer om de deur uit te gaan dus hebben we om de trek te stillen een aanslag gepleegd op de koelkast.

Mosselen eten op het strand.

Vrijdag 21 december
Hua Hin.

Na eerst een lekker kopje thee en koffie op het balkon zijn we gaan ontbijten wat er best inging, omdat we de avond ervoor de maaltijd hadden overgeslagen besloot ik de dag te beginnen met een heerlijk groot bord gebakken rijst met groenten. Na onze strandloop die wat later begon dan gewoonlijk besloten we maar op het strand te blijven lunchen.

Mosselen eten op het strand.

Ina zag op het bord dat ze gekookte mosselen met kaas hadden en besloot hiervoor te gaan, zelf nam ik sweet en sour met garnalen (dit is zoetzuur gebakken groeten en fruit met garnalen). Ik heb vandaag ook telefonisch contact gehad met Hans Visser, ex- Voorhouter, die hier al jaren woont en afgesproken dat we hem morgen gaan bezoeken. 's Middags besloten we naar een groot winkelcentrum te gaan genaamd FN Outlet. Het eerste gedeelte van de reis verliep voorspoedig met de song-taew die ons afzette bij het vliegveld van Hua Hin.

Song-Taew

Hier vandaan zou het ongeveer nog 2 km zijn wat makkelijk te lopen was, dachten wij. Tijdens het lopen kwamen we erachter dat het toch ietsje verder was en zijn we na 2 km maar bij een tentje neergevallen dat leek op een kindercreche! 
Kleine meubeltjes, speelgoed en paddestoelen. 

Biertje op de kinderstoel.

Het heette Ying en Yang en was volgens ons pas open alles zag er zo nieuw uit. De man en vrouw spraken slecht Engels en ik dacht dat hier geen biertje te krijgen was op deze kinderstoel! Maar gelukkig hadden ze toch een biertje koud wat er best inging met een hitte van 35 graden!
We besloten de missie af te breken en het opnieuw te proberen met een bus die naar Cha-Am gaat.Na een kwartiertje rust zijn we terug gaan lopen naar het vliegveld en hebben daar weer de song-taew genomen naar Hua-Hin.
's Avonds ging Ina weer voor de spareribs op de night-market, zelf koos ik voor garnalen in een "jasje" met een lekkere bak gemengde salade voor ons beiden. We gingen met een goed gevulde buik slapen.

Op naar Cha-Am

Woensdag 19 december
Hua Hin

Na een stevig ontbijt zijn we naar de bushalte gelopen om de bus te nemen naar Cha-Am, zo'n 25 kilometer verderop. De chauffeur zat ons al op te wachten op het stoepje. Hij herkende ons nog van 2 dagen ervoor toen we informatie vroegen.

De eerste passagier zit al klaar.

De bus die er 35 minuten over deed, kostte 30 Bath per persoon en was gezellig ingericht. De chauffeur had een hele petten verzameling in zijn bus vandaar dat ik mijn pet de hele reis heb vastgehouden! Er zit 1 nadeel aan zo'n stadsbus hij rijdt tergend langzaam omdat hij onderweg voor iedereen die zijn hand opsteekt, stopt. Bij aankomst in Cha-Am moesten we vanaf de hoofdweg (Phetchakasem Road) nog 20 minuten naar het strand lopen omdat er in het hele dorp geen tuk-tuk te zien was!

Boulevard Cha-Am.

Zitje op de boulevard.

Halverwege kwamen we een varken tegen die aan het spit hing die ze met de hand snel ronddraaiden.

Echt handwerk.

We hebben eerst een kopje Nescafe genomen en zijn toen links af de boulevard afgelopen tot aan de brug. 

Let op de tulpen!

Hier zijn we toen omgekeerd om halverwege een restaurantje binnen te schieten.
Wat in Cha-Am opviel was dat er ontzettend veel fietsen te huur waren in allerlei soorten en maten; er waren 1,2,3 en 4 persoons fietsen. Verder was Cha-Am erg rustig in vergelijking met Hua-Hin.

                                                   Erg stil strand.

We hopen volgende week nog een keer terug te komen voor de rechterkant van de boulevard en dat stuk dan per fiets te doen omdat de totale lengte van de boulevard ruim 7 km. is.

Wagen vol met schelpen.

Op de terugweg hebben we een Song-taew genomen naar de hoofdweg om daar weer op de bus te stappen. Echter naast de bushalte zat ook een mini-bus verhuurder die ons een kaartje aanbood voor 40 Bath waardoor we binnen 10 minuten in Hua-Hin waren, ook niet verkeerd.'s Avonds weer lekker gegeten aan het strand in de Ketsarin met een afzakkertje in de Heaven.

Eindelijk uitkijkpunt gezien

Dinsdag 18 december
Hua Hin.

Na het ontbijt en de onderhandeling over de prijs zijn we met de tuk-tuk de bergen in gegaan naar het uitkijkpunt. De chauffeur wist goed de weg en had zijn zoontje van ca. 4 jaar meegenomen als bijrijder. Toen we na een rit van ca. 15 minuten boven op de berg aankwamen (wat echt niet te lopen was geweest, zo steil!) stapten we uit en moesten nog een kleine 100 meter lopen om het uitkijkpunt te bereiken. Het was wel de moeite waard.

Cha-Am 

Het uitzicht was niet helder, het was wat heiig! Toch zagen we in de verte Cha-Am liggen zo'n 25 kilometer vanaf Hua Hin.

Ina kijkt waar we logeren.

We besloten meteen om de volgende dag daar na toe te gaan.

Ons hotel vanaf de berg gezien.

Op de weg naar beneden passeerden we een vrachtwagen met vers water waarvan een afsluiter open sprong. De hele weg werd dus voorzien van vers water! We hebben ons laten afzetten bij het station om te kijken hoe laat de trein zou vertrekken op 2 januari.We betaalden de chauffeur en gaven zijn zoon de bijrijder ook een fooitje wat hij erg leuk vond. De lokettist gaf ons goede informatie ondanks zijn gebrekkig Engels maar met een pen en papier kom je een heel end! We  besloten gelijk 2 stoelen te reserveren dan zijn we daar vast van af.

Kaartjes kopen voor de trein.

We hadden de keus tussen 2 uur in de namiddag of vroeg vertrekken.Wij kozen ervoor om vroeg te vertrekken dan heb je nog wat aan de dag. Wel wat vroeg opstaan maar het is niet anders. De reden om een dag eerder naar Bangkok te gaan was dat we werden uitgenodigd door Paul en Jenny om bij hun de laatste nacht door te brengen voordat we naar Amsterdan vliegen. Op 1 dag een treinreis van 4 uur met wachttijd op de luchthaven en een vliegreis van ca. 12 uur is wel wat erg veel! Dus Paul bedankt voor je aanbod. Op 2 januari gaan we om 06.05 met de trein naar Bangkok en komen dan om ca. 10.10 uur aan waar Paul en Jen ons ophalen. De volgende dag vliegen we dan naar Amsterdam maar zover is het nog niet. We hebben wederom een lekkere salade gegeten om de hoek en zijn daarna naar de kamer gegaan om de opening van de beurs mee te maken. 's Avond zijn we in de buurt van het hotel gaan eten in een zaakje met levende muziek.
De muziek zou niet gescoord hebben bij The Voice of Holland, geen stoel zou omdraaien! Toch besloten we ze een fooitje te geven voor de moeite die ze deden. 
We zijn hier naar toe gegaan omdat we beloofd hadden voor een meisje die daar werkt, een roze horloge te kopen. Zij blij met haar horloge!