Een mooie Jeep Willy uit 1957.

Dinsdag 20 januari 2015
Voorhout.

Bij mijn zoektocht naar een vervoersmiddel voor de toekomst in Thailand ben ik in contact gekomen met een Nederlander die daar woont en in het bezit is van twee leger jeeps waarvan hij er een wil verkopen. Hij heeft deze totaal gestript en gereviseerd naar de huidige gebruiksnormen. Ook heeft hij er een andere Toyota motor in laten zetten, een 16 klepper. Dus er zit ook een stuurbekrachtiger op. Nu ik te horen heb gekregen dat het onmogelijk is om een kenteken te krijgen op een buggy heb ik mijn zinnen gezet op een jeep.
Hij krijgt op 26 januari een landgenoot die komt kijken om hem te kopen en als dat niet doorgaat wil ik verder met de onderhandeling. Ik hou jullie op de hoogte.
Als je op de foto klikt vergroot hij.

 

 

De reis naar huis (Voorhout).

Dinsdag 13 januari 2015
Hua Hin.

Om vijf uur liepen alle wekkers af en werden we ook gewekt door het hotel. Voor de laatste keer de waterkoker gevuld en aangezet voor een bakkie koffie en thee voor mij. We hadden de vorige dag al wat broodjes klaargemaakt maar we hadden zo vroeg nog geen trek, dus namen we ze mee in de VIP bus. Nog even de laatste spullen in de koffer en alles in de lift gezet voor de laatste rit naar beneden. Ik had voor het gemak de vorige dag al afgerekend met het hotel dus we konden met een gerust geweten weg, wel nog even de sleutel afgegeven aan de nacht portier. De Tuk-Tuk stond keurig om half zes te wachten en bracht ons in een wip naar het busstation in Soi 96.

De VIP bus terug naar Bangkok.

De eerste 2 stoelen links hadden we gereserveerd.

De plaatsen hadden we ook van te voren gereserveerd dus konden om zes uur vertrekken in het donker. De rit verliep redelijk vlot en om half tien arriveerden we op de luchthaven waar alweer een drukte van jewelste heerste. We waren een van de eersten voor de incheckbalie van Eva en kregen weer de ons beloofde zitplaatsen op rij 45 bij de nooduitgang. Wat zijn dit toch heerlijke plaatsen met 2,5 meter beenruimte. Dit proberen we in december weer zo te regelen. Eerst een laatste koffie met een donut en natuurlijk langs de winkeltjes lopen op deze mooie luchthaven en om 1 uur stegen we op richting Amsterdam.

 

 

Eva staat klaar.

En Ina ook.

 

Er hing nog een foto met Willem en Maxima van hun laatste bezoek.

We hadden een prettige vlucht en na twee maaltijden en wat drankjes landen we twaalf uur later op Schiphol waar onze buurman Wim buiten stond te wachten. Het verschil in temperatuur was erg groot van 32 naar 3 graden. Snel naar huis en naar de vissen kijken en vroeg naar bed want het was toch een reis van 22 uur. Wij willen iedereen die het ons naar de zin heeft gemaakt op deze vakantie heel hartelijk bedanken voor de vele gezellige dagen en hoop jullie in december weer terug te zien.

Even een filmpje over de mentaliteit van Thaise inwoners.

Dinsdag 20 januari
Voorhout.

Voor de mensen die een vooroordeel hebben hier een video over de Thaise mentaliteit.
Hier op klikken.

Onze laatste dag in Hua Hin met 's avonds muziek bij Say Cheese.

Maandag 12 januari 2015
Hua Hin.

Omdat het echt de laatste dag was, wilden we ons niet teveel vermoeien. We hebben de koelkast leeg gemaakt en dat aan Conny gegeven. We zijn nog een stuk gaan wandelen op de Petchkasem road richting het noorden en hebben wat gekeken bij scooter dealers en een dealer die een legerjeep te koop had.

Leuke Honda voor mij.

En een witte voor Ina.

De prijs van een scooter van 110 cc valt hier best mee (45.000 Bath = € 625,00). De garagehouder zag mij niet voor vol aan en vroeg 450.000 Bath voor de jeep, ik moet zeggen dat hij er wel nieuw uitzag.

Een beetje te duur.

Maar een vervoermiddel gaat pas belangrijk worden over twee jaar als we voor 5 maanden gaan. We namen ook de laatste voetmassage van onze vakantie en 's avonds hadden we afgesproken bij Jeroen die weer muziek had.

Sinds jaren niet meer van die mooie benen gehad!

Tot onze verbazing kwamen Wim en Sylvia ook nog afscheid nemen en uiteraard schoof Conny ook nog aan. We hebben nog samen gegeten. Ina nam een gerookte zalmsalade en ik hoorde van Wim dat de ballen van Jeroen zo lekker waren met jus. Ik moet mijn meerdere erkennen in het maken van een bal gehakt met jus. Iedereen in de buurt van Hua Hin raad ik aan om de ballen van Jeroen te gaan proeven.

Proost op volgend jaar.

Gerookte zalm salade.

Het werd een gezellige avond met aan het eind een traantje toen we iedereen gedag moesten zeggen, maar het is zo weer december en voor die tijd zien we de meesten in Nederland terug van de zomer bij ons thuis. Rond 12 uur zijn we naar het hotel gegaan want de volgende dag worden we gewekt om half vijf. Welterusten..............

Een totale wellness behandeling van 3 uur.

Zondag 11 december 2015
Hua Hin.

Vandaag wilden we ons niet zo druk maken en besteden aan een totale wellness dag. Maar eerst hebben we met een tuk-tuk de fietsen opgehaald die we de vorige dag hadden achter gelaten op Soi 88. Daarna zijn we bij Sunshine massage & spa binnen gelopen waar we de meisjes ook kennen. Het werd een manicure en pedicure behandeling voor ons beiden met extra scrubben van de voetzolen en ik nam nog een voetmassage terwijl Ina de nagels liet lakken. Dit alles nam wel 3 uur in beslag wel onder het genot van een lekker kopje koffie en heerlijke reiki muziek.

Alleen deze bloemen geven al veel rust.

Wat een verwennerij!

Oranje boven!

Met zwevende benen zijn we naar een eet pleintje gevlogen en hebben daar macaroni met stukjes kip gegeten. In de middag nog een biertje bij Jeroen gedaan en toch weer blijven plakken omdat Jan en Selma ook neerstreken op het terras. Dit was niet gepland want we zouden naar de muziek gaan bij Artist Village. In december dan maar weer. Het broodje shoarma ging er goed in. Na afscheid genomen te hebben zijn we rond negen uur richting bedstee gegaan en zijn als een blok in slaap gevallen. Welterusten............

Nog een dagje fietsen naar Khao Takiab.

10 december 2015
Hua Hin.

Na het ontbijt zijn we zijn lekker op een fiets gestapt van Conny en naar het zuiden gereden. Aan de voet van de berg zijn we afgestapt voor een kopje koffie en zagen we hoe de apen van de berg in de afvalbakken van de vissers, hun maaltje bijeen schraapten.



Lekker eten van een schil van een watermeloen.

We wilden onderzoeken of we om de berg van Khao Takiab, fietsend bij het strandje erachter konden komen. Nu, het is ons gelukt al moesten we wel om een politiehond heen zien te komen die gewapend was met twee pistolen.

Speciale eenheid: voorzien van 2 pistolen, zonnebril en muilkorf!

Op het strandje heerlijk gegeten bij het eerste zaakje op de hoek en even rond gekeken. We zagen een verkoper die geschaafd ijs verkocht met een smaakje.

Verkoper van geschaafd ijs.

Het zag er allemaal heel gezellig uit. Dit kunnen we dit jaar weer gebruiken als we in december terug gaan. Na het eten op ons gemak terug gefietst over de Petchkasem road naar het hotel waar we even gingen rusten omdat we om half zeven afgesproken hadden met Wim en Sylvia bij Baan Khun Por om bij de receptie informatie in te winnen voor ons eventuele verblijf in december dit jaar. Rond zes uur zijn we op de fiets gestapt op weg naar onze afspraak. Na de uitleg aan de balie over de prijs van 13.400,- Bath per maand , zijn we gezamenlijk op een groot plein voor Baan Khun Por gaan eten waar je bij verschillende kraampjes eten kon bestellen op Soi 88. De levende muziek maakte de gezelligheid compleet.

Wat een drukte op het plein! Komt ook door de lage prijzen.
Voor ca. 100 Bath kun je hier eten. Een halve liter bier kost hier 60 Bath.

 

30.5 graden in de avond, voor de regenbui.

Levende muziek en een schuilplek voor de regen.

Ondanks de temperatuur van 30.5 graden ging het na het eten voor het eerst tijdens ons verblijf hier, ineens hard regenen en zocht iedereen een droog plekje op. We zaten gezellig en droog te kletsen toen een ander Nederlands stel uit Leiden (Jan en Selma) vroeg of ze bij ons aan mochten schuiven, wat natuurlijk mocht. Na 2 fikse  regenbuien en 2 grote bieren besloten we onze fietsen bij Wim en Sylvia te laten staan en ze de volgende dag op te gaan halen. Fietsen door de plassen zonder spatborden zagen we niet zo zitten omdat je dan van je kuiten tot je nek onder de modder zit! Dus namen we een tuk-tuk terug naar het hotel. Welterusten...........

Op weg naar de dealer voor een nieuwe buggy.

Vrijdag 9 december 2015
Hua Hin.

We hebben het plan opgevat om eens te gaan kijken bij de dealer van de buggy's omtrent de mogelijkheden hier in Thailand. We pakten de bus van kwart voor twaalf en aangekomen in Cha-Am namen we weer een fiets en gingen op pad naar de Petchkasem Road waar de dealer Big Boy was gevestigd. Doordat we binnendoor zijn gereden wisten we niet goed de weg ernaar toe maar gelukkig zagen we een post van de politie die ons via de computer en een telefoontje op weg hielp. We vonden al snel wat we zochten, een gele buggy en een gele UTV.

Een Kinroad 250 cc met 3 bagagerekken.

 

Veel leuker dan de mijne in Holland.

UTV 800 cc.

Met bagagerek.

 Het aanwezige personeel kon ons niet duidelijk maken of je wel of niet een kenteken voor deze twee voertuigen kon krijgen. We spraken af dat we de volgende dag de eigenaar via de telefoon zouden spreken. Na deze bezichtiging zijn we bij een ons bekend restaurantje gaan lunchen en zijn daarna de fietsen terug gaan brengen.

Complete Thaise maaltijd.

Voor 40 Bath de minivan terug genomen en bij Say Cheese een dubbele ananas shake besteld maar dit werd een vijf dubbele door de taal barrière! 

Een shake voor vijf personen!

Als sluitstuk nog een voet massage en vroeg onder de wol.
Welterusten..............

Afscheid van onze nieuwe vrienden.

Donderdag 8 januari 2015
Hua Hin.

We hadden om 10 uur afgesproken om onze vrienden uit te gaan zwaaien. We werden hartelijk ontvangen met een bak koffie in hun appartement in White Sand. Na wat over en weer geklets wat we zoal met elkaar beleefd hadden, kregen we nog een tasje met lekkernijen mee en kwam hun taxi  voorrijden. Klokslag 12 uur vetrokken ze naar Bangkok waar ze tot zondag blijven.

Het afscheid valt zwaar.

Martijn en Lucienne vliegen dan naar Düsseldorf en Michel zou verder trekken om nog wat eilanden te gaan bezoeken. Wij zouden die middag op zoek gaan naar een nieuw scheerapparaat voor mij, die wij vonden in Market Village. In dit winkelcentrum verkopen ze van alles, zelfs nieuwe auto's.

Nieuwe Nissan, 4-deurs voor maar 800.000,- Bath (€ 20.000,-)

Onder het winkelcentrum is een parkeergarage voor scooters.

Inmiddels was het tijd geworden voor een milkshake maar omdat we die niet konden vinden is het maar een sorbet geworden. Heerlijk!

Spreekt voor zich!

Bij thuiskomst bleek het apparaat toch niet helemaal aan mijn wensen te voldoen. Na al dat geslenter was een voetmassage een weldaad voor onze kuiten. De massage salon aan de overkant van het hotel bleek goedkoop en goed te zijn. Raar, dat we die 4 weken voorbij zijn gelopen. Soms is wat je ver haalt lekker maar dus niet in dit geval! Daarna naar Jeroen gegaan voor wat bijkletsen en een biertje. De bedoeling was om te gaan eten op Soi 88 maar daar is niets meer van gekomen. Het was weer gezellig en we besloten hier te eten samen met Conny.

Heerlijke koffie toe.

 Daarna was het weer bedtijd. Welterusten..........

Varen op het stuwmeer Kaeng Krachan.

Woensdag 7 december 2015
Hua Hin.

Vandaag hebben we afgesproken om met z'n zessen te gaan varen op het stuwmeer van Kaeng Krachan richting Petchaburi. Onderweg naar de boot werden we opgewacht door apen die plotseling uit de bomen, de weg op kwamen.

Overstekend wild.

Op de stuwdam zijn we nog even gestopt voor wat foto's en om te genieten van het prachtige uitzicht.

Ina en Lucienne op de dam.

Daar staan we dan!

Best hoog!

De centrale aan de voet van de dam.

Daarna ging de rit verder richting boot. Nadat de plek was gevonden hebben we eerst wat gedronken en zijn toen ingestapt. We kochten wat voer voor de apen die we zouden gaan voeren op het eerste eiland. Aoy gooide angstig het voer in het water want de apen zagen ons aankomen en sprongen massaal het water in en kwamen naar de boot toe zwemmen. Wij wilden die apen echt niet aan boord!

Prachtig zonlicht.

Aanval van de apen.

Martijn met Aoy.

Heerlijk op het meer.

Na de vaartocht zijn we richting Cha-Am gegaan om daar te gaan eten. De zaak zag er erg leuk uit en was vol gehangen met oude klokken. Het eten was er lekker als je het tenminste kreeg!

Hou je snavel!

Zag er leuk uit.

Om de een of andere reden kreeg ik mijn bestelde macaroni en Lucienne haar salade niet. Toen iedereen was uitgegeten en ik mijn eten nog steeds niet had na 7 keer sorry, besloten we om af te rekenen en weg te gaan. Uiteraard onder aftrek van de niet ontvangen maaltijden. We zijn terug gereden naar Jeroen en hebben daar nog een uurtje nagepraat. Welterusten.................